Leiomyom Ve Leiomyosarkom

Myometriyumdaki düz kas hücrelerinden köken alan benign tümörler leiomyom olarak isirnlendirilirler. Ancak. sert bir yapıya sahip oldukları için fibroid olarak. da tanımlanırlar. Bunlar kadınlardaki en sık görülen benign tümörlerdir, aktif reprodüktif dönemdeki kadınların %3040'ında gelişirler. Siyah ırkta daha fazla izlenmesi genetik bir etkiyi düşündürmektedir. Östrojenler ve muhtemelen oral kontraseptifler büyümelerini stimüle ederken, postrnenopozal dönemde küçülürler. Bu tümörlerin monoklonal oldukları ortada olup, %40'ında rastlantısal olmayan kromozom anomalileri saptanmıştır.

Morfoloji

Makroskobik olarak leiomyomlar keskin kenarlı, gribeyaz renkte olup, kesit yüzü girdaba benzer. Sıklıkla multipl olan bu tümörlerin boyutu, küçük tohum tanesinden, yanında uterusun cüce kalacağı kadar büyük boyutlara ulaşabilir . Myometrium içine gömülü (intramural), endometriumun hemen altında (submüköz) ya da serozanın altında (sub serozal) bulunabilirler. sub serozal leiomyomlar saplı olabilir ve çevre organlarla temasa geçip kan akımlarını onlardan sağlayabilirler. Son aşamada uterustan kurtulup "parazitim leiomyomlar" oluştururlar. Daha büyük leiomyomlar da iskemik nekroz, kanama ve kıstık alanlar görülebilir. Menopoz sonrası kollajenden zengin hatta kalifiye olabilirler. Histolojik olarak bu tümörler myometriyumun normal kas demetlerine benzeyen, çevrimler oluşturan düz kas demetleri ile karakterizedirler. Fibrozis odakları, kalsifikasyon, iskemik nekroz, kıstık dejenerasyon ve hemoraji bulunabilir.

Uterus leiomyomlar büyük oranda belirtisiz olup rutin pelvik veya postmortem inceleme esnasında saptanırlar. En sık izlenen belirti, eğer varsa, metrorajinin eşlik ettiği veya etmediği menorajidir. Büyük kitleler pelvik bölgede kişi tarafından palpe edilebilecek boyuta ulaşıp çekilme hissi doğurabilirler. Benign leiomyomlar nadiren sarkoma dönüşürler ve multiplolmaları malignite riskini artırmamaktadır. Leiomyosarkomlar, daha önce mevcut leiomyomdan değil, myometriyumun mezenkimal hücrelerinden de nova (yeni) olarak gelişirler. Multipl olan leiomyomlasın aksine Leiomyosarkomlar her zaman sol iterdir.

Morfoloji

Makroskobik olarak Leiomyosarkomlar birkaç farklı gelişim şekli gösterirler; ya uterus duvarını infiitre eden büyük kitleler şeklindedirler; ya uterus boşluğuna uzanan polipoid lezyonlardır; ya da büyük benign leiomyomlar taklit eden iyi sınırlı kitleler şeklindedirler. Sıklıkla yumuşak, hemorajik ve nekrotiktir. Histolojik olarak, leiomyom benzeri görünümden ileri derecede anaplastik tümörlere ulaşan geniş bir diferansiasyon yelpazesine sahiptirler.

Bu morfolojik bulgulardan da anlaşılacağı gibi bazı iyi diferansiye tümörler benign ile malign sınırında bulunurlar ve bunlar malignite potansiyeli belirsiz düz kas tümörleri olarak tanımlanırlar. Leiomyosarkomlarda leiomyomlar da izlenen dejeneratif nekrozdan farklı bir tümör nekrozu, sitolojik atipi ve mitotik aktivite tanı kriterleridir. Genç kadınlarda, benign düz kas tümörlerinde artmış mitotik aktivite görülebildiğinden malignite tanısı için bu üç kriterin birlikte görülmesi gereklidir. Tümörün çıkarılmasından sonra nüksetme oranı yüksek olup, tipik olarak akciğere metastazlar izlenir. Beş yıllık sağ kalım oranı %40'tır. Anaplastik tümörlerin prognozu iyi diferansiye tümörlere göre beklenildiği gibi daha kötüdür.