Mikroplara Erken Doğal İmmün Cevap

Konakların ve çevrelerinin arasındaki başlıca engeller deri, gastrointestinal ve respiratuar kanal epitelidir. Enfeksiyöz mikroplar çoğu kez bu yollarla girer ve konakta kolonize olmaya çalışır. Epitel infeksiyonlara fizik ve fonksiyonel engeldir, aynı zamanda mikropların girişine yol açar ve bol antimikrobik ajan oluşturarak onların gelişmeleriyle etkileşir. Mikroplar eğer bu bariyeri geçmeyi başarırsa, süratle mikroplar ve onların ürünlerine karşı reaksiyon için tasarlanmış doğal immünitenin savunma mekanizmalarıyla karşılaşır.

Nötrofil ve makrofajları kapsayan fagositler, mikropları veziküllerine alır ve bu veziküllerde mikrobisidal maddeler oluşturarak tahrip eder. Makrofajlar iltihap ve lenfosit cevaplarını stimüle eden sitokinler de salgılar. Fagositler, dendritik hücreler ve diğer hücre tipleri de mikropların tanınmasına cevap olarak sitokin (daha sonra tanımlanmıştır) denilen proteinler salgılamak dahil, çeşitli antimikrobik mekanizmaları başlatır. Hücreler mikropları algılamak için birçok reseptör kullanır. Bunlar arasında en önde gelenler, bakteryel ve viral komponentleri tanıyan, Drosophila Toll proteini ile homoloji nedeniyle Toll-benzeri reseptörler denilen, proteinlerdir. NK hücreler virüsle enfekte hücreleri öldürür ve makrofaj aktive eden sitokin, IFN-y meydana getirir.

Mikroplar tarafından "alternatif' yolla aktive edilen ve mahsulleri mikropları öldüren ve onları fagositoz için kaplayan (opsonize) kompleman sistemi proteinleri dahil, plazma proteinlerinin çoğu konak savunmasına katılır. Doğal immün cevaplar, infeksiyonlarla savaşa ilave olarak, sonraki kazanılmış imuniteyi stimüle eder ki, antijen spesifik T ve B lenfositlerin cevaplarını başlatmak için esastır