Osteomiyelit Nedir
Osteomiyelit Nedir: Kemik iliğinin infeksiyona bağlı inflamasyonu. Kemiğin içinde (genellikle kırıklardan sonra) oluşan iltihap, kemiğin sertliği nedeniyle dışarı çıkacak yolu kendisine bulamaz ve kemik boyunca ilerleyerek kendine yaşayacak bir alan yaratır.
Tanım ve Klinik Bulgular :
Kemik ve kemik iliğinin çeşitli mikroorganizmalarla meydana gelen bir enfeksiyonu olan osteomiyelit gelişen antibiyotikler ve tedavi yöntemlerine rağmen kronikleşme ve rekürrens (tekrarlayabilme) eğilimi ile önemini koruyan bir hastalıktır.
Osteomiyelit süresine göre akut;
Subakut, kronik olarak adlandırılabilir. Kan yoluyla bir bakteriden bulaşabilidiği gibi yakındaki yumuşak dokudan infeksiyonun yayılması ile de meydana gelebilir. (diyabette olduğu gibi mikroorganizma ayaktaki bir ülserden kemiğe yayılabilir.) Açık kırık veya operasyon sonrası gelişen osteomiyelitlerde olduğu gibi mikroorganizma direkt olarak da kemiğe geçebilir.
Ateş, halsizlik, huzursuzluk, letarji (fiziksel ve mental uyanıklığının kaybı, uyuşukluk, aktiviteden hoşlanmama), iştahsızlık, gibi sistemik infeksiyon bulguları ve infeksiyon yerinde hassasiyet, ağrı ve inflamasyonun lokal bulguları saptanabilir.Kas spazmı olabilir.Yalancı paralizi olabilir. Lokal olarak ödemden dolayı ekstremite hareketlerinde azalma, komşu eklem tutulumu vardır. Büyük çocuklar ve erişkinlerde daha sık olmak üzere hastalık daha uzun süreli ( 1-3 ay) ve belirtisiz ağrı ile kronik bir seyirle, hafif ateşle ortaya çıkabilir.
Yakın bir odaktan kaynaklanan osteomiyelitte ise kemik ve eklem ağrısı, eritem (kırmızıya doğru renk değiştirme) , şişme, travma, yara veya ameliyat yerinde drenaj (iltihap akıntısı) başlıca bulgulardır. Ateş, terleme, titreme olabilir. Dekübitüs (Sürekli olarak hareketsiz kalma sonucunda,kan akımının bozulması nedeniyle,bası gelen bölgelerde oluşan yara ülseri), yara infeksiyonu görülebilir.
Osteomiyelit bütün yaş gruplarını etkiler, ancak akut hematojen osteomiyelit daha çok çocukluk çağı hastalığıdır. Erişkinlerde elli yaşından sonra hafif bir artış görülmektedir.Hematojen osteomiyelitteki son yıllardaki azalmaya karşın trafik kazaları ve artan çeşitli ortopedik girişimler nedeniyle direkt osteomiyelitlerde bir artış olmuştur. İmmün yetmezliği olan hasta grubundaki artışla birlikte bu grupta görülen osteomiyelit oranı ve beklenen etken mikroorganizmaların dışında mikroorganizmaların saptanma olasılığı artmıştır.
Osteomiyelitte erken tanı ve tedavi hastalığın seyri açısından son derece önemlidir. Bu nedenle kemik ağrısı, yumuşak doku şişliği, ekstremite hareketlerinde kısıtlılık gibi bulguların varlığında hastalar osteomiyelit açısından ayrıntılı bir şekilde araştırılmalıdır.Laboratuvar Bulguları ve Radyolojik Bulgular (Kemik Sintigrafisi ve Bilgisayarlı Tomografi) hastalığın tanısını oldukça kolaylaştırmaktadır.
Osteomiyelitte antibiyotik seçiminde,seçilecek antibiyotiğin kemikte etkili düzeye ulaşabilmesi önemlidir. Bu nedenle paranteral (serum yolu ile verilebilen) antibiyotik tedavisi gerekir. Hiperbarik oksijen tedavisi, hastanın düzenli bir hayat yaşamaya yönlendirilmesi (Sigara, alkol vb. zararlı alışkanlıkların terk edilmesi ve diyabetik rahatsızlıklar varsa yara bakımı ve beslenme gibi önlemler, vb.) gerekmektedir.
Tedavi döneminde mümkün olduğu kadar hareketsizliğin sağlanması ise ağrı ve travmayı önlemekte yararlı olur. Cerrahi tedavide ise amaç hem antibiyotik tedavisini yönlendirmek üzere mikrobiyolojik inceleme için materyal alınması hem de hastalığın tedavisini kolaylaştırmak üzere drenaj, ölü dokunun temizlenmesi, uygun doku restorasyonu gibi iyileşmeyi kolaylaştıracak koşulların sağlanmasıdır.
Tanım ve Klinik Bulgular :
Kemik ve kemik iliğinin çeşitli mikroorganizmalarla meydana gelen bir enfeksiyonu olan osteomiyelit gelişen antibiyotikler ve tedavi yöntemlerine rağmen kronikleşme ve rekürrens (tekrarlayabilme) eğilimi ile önemini koruyan bir hastalıktır.
Osteomiyelit süresine göre akut;
Subakut, kronik olarak adlandırılabilir. Kan yoluyla bir bakteriden bulaşabilidiği gibi yakındaki yumuşak dokudan infeksiyonun yayılması ile de meydana gelebilir. (diyabette olduğu gibi mikroorganizma ayaktaki bir ülserden kemiğe yayılabilir.) Açık kırık veya operasyon sonrası gelişen osteomiyelitlerde olduğu gibi mikroorganizma direkt olarak da kemiğe geçebilir.
Ateş, halsizlik, huzursuzluk, letarji (fiziksel ve mental uyanıklığının kaybı, uyuşukluk, aktiviteden hoşlanmama), iştahsızlık, gibi sistemik infeksiyon bulguları ve infeksiyon yerinde hassasiyet, ağrı ve inflamasyonun lokal bulguları saptanabilir.Kas spazmı olabilir.Yalancı paralizi olabilir. Lokal olarak ödemden dolayı ekstremite hareketlerinde azalma, komşu eklem tutulumu vardır. Büyük çocuklar ve erişkinlerde daha sık olmak üzere hastalık daha uzun süreli ( 1-3 ay) ve belirtisiz ağrı ile kronik bir seyirle, hafif ateşle ortaya çıkabilir.
Yakın bir odaktan kaynaklanan osteomiyelitte ise kemik ve eklem ağrısı, eritem (kırmızıya doğru renk değiştirme) , şişme, travma, yara veya ameliyat yerinde drenaj (iltihap akıntısı) başlıca bulgulardır. Ateş, terleme, titreme olabilir. Dekübitüs (Sürekli olarak hareketsiz kalma sonucunda,kan akımının bozulması nedeniyle,bası gelen bölgelerde oluşan yara ülseri), yara infeksiyonu görülebilir.
Osteomiyelit bütün yaş gruplarını etkiler, ancak akut hematojen osteomiyelit daha çok çocukluk çağı hastalığıdır. Erişkinlerde elli yaşından sonra hafif bir artış görülmektedir.Hematojen osteomiyelitteki son yıllardaki azalmaya karşın trafik kazaları ve artan çeşitli ortopedik girişimler nedeniyle direkt osteomiyelitlerde bir artış olmuştur. İmmün yetmezliği olan hasta grubundaki artışla birlikte bu grupta görülen osteomiyelit oranı ve beklenen etken mikroorganizmaların dışında mikroorganizmaların saptanma olasılığı artmıştır.
Osteomiyelitte erken tanı ve tedavi hastalığın seyri açısından son derece önemlidir. Bu nedenle kemik ağrısı, yumuşak doku şişliği, ekstremite hareketlerinde kısıtlılık gibi bulguların varlığında hastalar osteomiyelit açısından ayrıntılı bir şekilde araştırılmalıdır.Laboratuvar Bulguları ve Radyolojik Bulgular (Kemik Sintigrafisi ve Bilgisayarlı Tomografi) hastalığın tanısını oldukça kolaylaştırmaktadır.
Osteomiyelitte antibiyotik seçiminde,seçilecek antibiyotiğin kemikte etkili düzeye ulaşabilmesi önemlidir. Bu nedenle paranteral (serum yolu ile verilebilen) antibiyotik tedavisi gerekir. Hiperbarik oksijen tedavisi, hastanın düzenli bir hayat yaşamaya yönlendirilmesi (Sigara, alkol vb. zararlı alışkanlıkların terk edilmesi ve diyabetik rahatsızlıklar varsa yara bakımı ve beslenme gibi önlemler, vb.) gerekmektedir.
Tedavi döneminde mümkün olduğu kadar hareketsizliğin sağlanması ise ağrı ve travmayı önlemekte yararlı olur. Cerrahi tedavide ise amaç hem antibiyotik tedavisini yönlendirmek üzere mikrobiyolojik inceleme için materyal alınması hem de hastalığın tedavisini kolaylaştırmak üzere drenaj, ölü dokunun temizlenmesi, uygun doku restorasyonu gibi iyileşmeyi kolaylaştıracak koşulların sağlanmasıdır.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
