IgA Eksikliğinde Genetik Faktörler

IgA Eksikliğinde Genetik Faktörler

IgA eksikliğinin ilk tanımlandığından beri kısmen genetik bir hastalık olduğu bilinmektedir. IgA eksikliğinin, IgA eksikliği olan kan donörlerinin birinci derece akrabalarında % 7.5 olduğu yani normal kan donörlerinin akrabalarından 38 kat fazla olması kanıt olarak gösterilmektedir (66). Buna ek olarak üyelerinde IgA eksikliği ve /veya tiroidit, diabetes mellitus, pernisyoz anemide gluten sensitif enteropati gibi çeşitli otoimmün hastalık olan pekçok aile bildirilmiştir. Bu aileler, IgA eksikliğinin sadece genetik kanıtı değil aynı zamanda belli otoimmün hastalıklar ile genetik birlikteliğinin de göstergesidir. IgA
eksikliğinde genetik anormallik olasılığı, dikkatleri ağır zinciri kodlayan kromozom 14 üzerindeki yapısal defektlere toplamıştır. Ancak, IgA eksikliği olan hastaların B hücrelerinin yüzeyinde IgA taşımaları ve serumda ölçülebilir düzeyde IgA bulunması bu varsayımı21 geçersiz kılmıştır. Ayrıca IgA eksikliği olan hastaların ağır zincir analizleri sonucunda delesyon olmadığını belirlemiştir.

Çeşitli genetik bulgular ve araştırmalara dayanarak IgA eksikliğinden sorumlu genin bir MHC supratipi ile bağlantılı olduğu ve supratipteki yerinin MHC sınıf III, veya kompleman genine en yakın olduğunu ortaya çıkarmıştır. IgA eksikliği hem dominant, hem resesif kalıtımsal geçiş göstermektedir. IgA eksikliği ile MHC supratiplerinin ilişkisinin tanınması üzerine yapılan yeni analizler, hastalığın resesif
kalıtım şekline dair güçlü bir kanıt oluşturmaktadır. Ancak, MHC ile ilişkili hastalık genini baskın olabilmesi için değişken penetrans ve/veya başka bir kolaylaştırıcı çevresel faktöre ihtiyacı vardır. Diğer kromozomlardaki genlerin (özellikle kromozom 18) IgA düzeyini etkilediğine dair kanıtlar, IgA düzeyinin muhtemelen geniş alana yayılmış birçok gen tarafından düzenlendiğini düşündürmektedir.