Narsizm ve Ayrımcılık

Narsizm ve Ayrımcılık

Narsist birey beraber yaşama bilincinden yoksundur. Çünkü kendi çıkarlarını ön planda tutar. Narsist birey hiç kimseye karşı sorumlu olmadığını düşünür. Tek hesap vereceği kendisi olan kişi bireyciliği bencilliğe dönüştürür. Böylece ahlakın güncelliği ortadan kalkar.

Eğer bir narsist evrime inanıyorsa ve kendisi inorganik maddelerden oluşmuşsa kimseye bir şey borçlu değildir! Evren kendi kendine oluştuğuna göre kimseye hesap vermek zorunda değilim düşüncesi zihinde yer eder. Allah'a hesap vermeyeceğime göre kendi çıkarlarımı düşünürüm diyen birey başkasının çıkarlarını önemsememeye başlar. Bu inanç onun sosyal yaşamına ve aktivitelerine yön verir. Sırada beklemek istemez, öncelik içgüdüsü ile özel ve önemli olması gerektiğini düşünür. Güçlüyse gücünü adil bir şekilde kullanmaz, pastanın büyüğünü kendine ayırır.

Narsizm realite körlüğü yapar!

Narsist birey hoşlandığı şeyi sorgulamadan kabul etme eğilimindedir. Bir sorunun çözümünde de kolaya kaçmaya çok yatkındır. Çatışmayı ve acı veren çözümleri sevmez. Bu eğilimler onun karar verme süreçlerini etkileyerek adil olmayan kararlar verdirtir ve gerçeği göremez.

Eleştiriye kapalı olmaları ve analitik düşünememeleri nedeniyle empati yapamazlar. Zihinsel bir körlük üzerindeki insan baktığı şeyleri tümüyle göremez ve düşünemez. Bu nedenle, karar verirken bilgi ve veri ile değil, anlık çıkarlar ile hareket etme eğilimdedir. Zihinsel körlük yargı gücünü zayıflatır. Yargı gücü zayıflamış kişilerse yanlış kararlar verirler. Sıklıkla ayrımcılık yaparlar. Böyle insanlar mantıklı eleştirilerle sınırlandırılmazsa onunla beraber yaşamak imkansız hale gelir. Ona sürekli vermek gerekir.