Ketoasidoz Önlenmesi

Ketoasidoz Önlenmesi

Diyabetik ketoasidoz yaþamý tehdit eden bir komplikasyon olduðundan doðru tedavi kadar önleme çalýþmalarýna aðýrlýk verilmesi gerekmektedir[25]. Bunun için öncelikle toplumun tip 1 diyabet konusunda bilgilendirilmesine ve vakalarýn erken dönemde hekime getirilmesine ihtiyaç vardýr. Yeni vakalarda bunu gerçekleþtirmek zor gözükse de imkansýz deðildir. ABD‘de yapýlan Diyabet Önleme Çalýþmasý (DPT-T1DM) sýrasýnda esas amaç olan diyabetin önlenmesi amacýna ulaþýlamasa da, çalýþma kapsamýndaki vakalarýn hiçbirinde DKA geliþmemiþtir[26]. Benzer þekilde, Ýtalya‘da okullarda yapýlan “farkýndalýk kampanyasý” sonrasýnda DKA sýklýðý %78‘den sýfýra düþürülmüþtür[27].

Bilinen diyabet vakalarýnda ise DKA geliþmesi hem hasta hem de izleyen diyabet grubu için kabul edilemez bir durum olarak algýlanmalýdýr. Temel strateji, hiperglisemi ve ketozis bulgularýnýn asidoz geliþmeden tanýnmasý ve insülin rejiminde gerekli deðiþikliklerin gecikmeden uygulanmasýdýr. Bunun için hastalar DKA‘nýn erken bulgularý (kusma, hiperglisemi, ketonüri, halsizlik, hýzlý solunum), DKA‘yý tetikleyen olaylarýn erken fark edilmesi ve kaçýnýlmasý (insülin dozlarýnýn atlanmasý veya doz hatasý, özellikle enfeksiyon gibi araya giren hastalýklar, psikolojik stres, cerrahi veya travma), erken giriþimde bulunulmasý (daha sýk kan þekeri ve idrar ketonu bakýlmasý, sývý alýmýnýn arttýrýlmasý, saðlýk ekibi ile iliþkiye geçilmesi) konusunda eðitilmelidir. Tekrarlayan DKA ataklarýnda ise psikiyatrik deðerlendirme, kiþisel ve ailesel deðerlendirme gibi çok yönlü yaklaþýmlarda bulunulmasý gereklidir. Bütün bunlar için ise diyabetli ve ailesi ile diyabet ekibi arasýndaki iliþkinin güçlü olmasý ve telefon konsültasyonu ile hastalara yardým edilebilmesi için bir organizasyonun oluþturulmasýna ihtiyaç vardýr.